تارنماي انجمن اعضاي هيأت علمي

بیش از یکصد نفر از پژوهشگران و کارشناسان شاغل در بخش پژوهش منابع طبیعی،  طی نامه ای از رییس جمهور خواستند تا از کیان باغ گیاهشناسی نوشهر در برابر متجاوزان دفاع کند. شرح نامه در ادامه آمده است:

جناب آقای دکتر محمود احمدی نژاد

مقام عالي رياست جمهوري اسلامي ايران

با سلام و احترام

، «از همه دوستداران طبیعت و حیات انسانی و گروه‌های مردمی که با سخنرانی‌ها و تجمعات و روشنگری‌های خود، موجب تحریک حساسیت مثبت نسبت به ضرورت صیانت از محیط زیست شده‌اند، تشکر می‌کنم .»

از بیانات رییس جمهور اسلامی ایران در اجلاس کپنهاگ در دی ماه سال 1388

جناب آقای رییس جمهور، حقیقت این است که ما اعضای هیأت علمی مؤسسه تحقیقات جنگل‌ها و مراتع کشور، بیش از یک دهه است که می‌کوشیم در راستای اجابت سخن ارزشمند حضرتعالی که در پیشانی این نامه می‌درخشد، توانمندی‌ها، فرصت‌ها و برتری‌های دیرینه‌ترین باغ گیاه‌شناسی ایران در نوشهر را به گوش و چشم مردم و مسئولین رسانده و آنها را به ضرورت صیانت از این مجموعه‌ی بی‌نظیر واداریم. اما متاسفانه هر از چندگاه به بهانه‌ی احداث یک جاده کمربندی، برخی از مدیران محلی در سطح شهرستان نوشهر و استان مازندران با تحت فشار قرار دادن مسئولین باغ و مدیران بخش پژوهشی منابع طبیعی کشور می‌‌کوشند تا بخشی از این باغ را تصرف و با قطع درختان و درختچه‌هایش زمینه را برای نابودی کامل این موزه‌ی زنده‌ی حیات پژوهشی ایران در بخش منابع طبیعی و گیاهشناسی تسهیل کنند. این در حالی است که به راحتی می‌توان به جای عبور جاده از محدوده‌ی 35 هکتاری باغ، با اخذ مالکیت چند باب منزل مسکونی، جاده‌ی دیگری را از کنار آن عبور داد و یا آن که اقدام به احداث و ساخت یک پل هوایی کرد تا بدین‌ترتیب، هم موجودیت باغ آسیب نبیند و هم اندوخته‌های گیاهی شهرستان نوشهر برای تضمین سرانه‌ی فضای سبز شهروندان محفوظ مانده و به این ترتیب، یکی از مفاخر این استان در حوزه توریسم علمی/پژوهشی و آموزشی بتواند به حیات خود ادامه دهد.

گفتنی آن که این باغ به عنوان یک اثر تاریخی ملی با شماره 17795 در سازمان میراث فرهنگی و گردشگری کشور هم به ثبت رسیده است که قوانین مدون کشوری هر گونه تعرض و تخریب آن را ممنوع دانسته است. ثبت این اثر تاریخی به علت وجود پایه‌های ارزشمند و کم‌نظیری چون تنها پايه بلوط چوب پنبه در ايران،  قديمي‌ترين پايه‌هاي دارتالاب و ژينكو در كشور و درختانی با قدمت 150 الی 200 سال  بوده و تنها جايي است كه مي‌توان دو گونه جديد و منحصر به فرد را كه در سال‌هاي اخير از استان مازندران به دنيا معرفي شده است (گونه اسپيره نوشهري و افراي مازندراني) به طور كاشته شده يافت. 

    چنین است که ما اعضای هیات علمی و کارشناسان موسسه تحقیقات جنگل ها و مراتع کشور از آن مقام عالی تقاضا داریم تا در این ماجرا دخالت کرده و اجازه ندهند تا قدیمی‌ترین باغ گیاهشناسی ایران و خاورمیانه در نوشهر به بهانه‌ی توسعه‌ای ناپایدار، آسیبی جدی و جبران‌ناپذیر بیند.