بعدازظهر امروز – 28 آذرماه 1386- فيلم مشهور و بحث‌برانگيز «يك حقيقت ناخوشايند» كه بر اساس كتابي نوشته ال گور ساخته شده و تاكنون دو بار در مؤسسه متبوع نيز نمايش عمومي داشته است، در محل كميته‌ي ملّي فرسايش و رسوب، واقع در سازمان جنگل‌ها، مراتع و آبخيزداري كشور – ازگل، نمايش داده شده و مورد نقد و بررسي قرار خواهد گرفت.
     گفتني است اين اقدام به همت يكي از همكاران عضو انجمن هيأت علمي مؤسسه، يعني آقاي دكتر حسن روحي‌پور كه از اعضاي اصلي و قديمي كميته‌ي مزبور نيز هست، عملي شده است.
    در باره‌ي «يك حقيقت ناخوشايند» همان بس كه بدانيم تاكنون هيچ فيلم مستند علمي در طول يكصدسال اخير ساخته نشده كه توانسته باشد بيش از 2 ميليارد نفر بيننده را به سوي خود جذب كند. تقريباً اغلب سينماها و راديوتلويزيون‌هاي دولتي و خصوصي و تالارهاي نمايش ارگان‌هاي علمي، پژوهشي و مردم‌نهاد در سراسر جهان اين فيلم را نمايش داده و بيشترين نقد و بررسي در مورد اين فيلم در مؤسسات آموزشي، علمي و ترويجي وابسته به سازمان ملل متحد، آموزشگاه‌هاي علمي و نهاد‌هاي دانشگاهي و پژوهشي صورت گرفته و مي‌گيرد.
     افزون بر آن، فيلم آقاي Davis Guggenheim – در مقام كارگردان – توانسته سياهه‌اي از ترين‌ها را براي خود جمع كند و بيش از 75 جايزه معتبر بين‌المللي را از عالي‌ترين حوزه‌هاي داوري هنري، علمي و اجتماعي از آن خود سازد؛ فيلمي كه حتا براي نخستين بار سبب شد تا گروه سازندگان آن (علاوه بر دريافت اسكار 2007) در دريافت جايزه‌ي صلح نوبل در سال جاري و به همراه دانشمندان IPCC مشاركت داشته باشند.
    بي‌شك، مهمترين ويژگي «يك حقيقت ناخوشايند» را بايد در ساختار بسيار ساده و مهارت سازندگان آن در بيان يك مسأله‌ي علمي به شيوه‌اي قابل فهم و جذاب دانست. به ديگر سخن، اين فيلم نشان داد و ثابت كرد كه حتا پيچيده‌ترين و غامض‌ترين مسايل علمي را هم مي‌توان با مردم در ميان نهاد، به شرط آنكه بدانيم چگونه مي‌توان با زبان مردم سخن گفت و گرايه‌ها را به تصوير كشيد.
     به همين دليل است كه اگر امروز، يعني در آستانه ورود به سال 2008 ميلادي، باور بحران جهان‌گرمايي(Global Warming) چنين همه‌گير شده و نه‌تنها استراليا به جمع حمايت‌كنندگان از پيمان كيوتو ملحق شد، كه دولت كنوني آمريكا نيز ديگر جرأت مخالفت آشكار با آن را ندارد، بدون هيچ ترديدي بايد سهمي از اين روشنگري و موفقيت را به حساب روايت ساده و تأثير‌گذار «يك حقيقت ناخوشايند» گذاشت.

    چنين است كه مي‌توان با جرأت ادعا كرد، جهان قبل و بعد از نمايش «يك حقيقت ناخوشايند» به هيچ عنوان با يكديگر قابل مقايسه نيستند.
    اميد كه هنرمندان و كارگردانان بزرگ سينماي ملّي ما نيز بتوانند در ارتقاي فرهنگ محيط زيست و منابع طبيعي كشور با تعاملي پيش‌برنده با نخبگان اين رشته‌هاي علمي، دست به آفرينش آثاري ارزشمند و گرانسنگ بزنند تا حرمت و ارزش فراموش شده‌ي مواهب طبيعي و ميراث‌هاي ملّي اين بوم و بر مقدس بار ديگر به جايگاه بايسته و سزاوار خود دست يابد و بدين‌ترتيب گامي استوار در مسير آموزهاي بنيادين زيست پايدار برداشته شود.

    منابعي براي مطالعه بيشتر
    - مي‌توانند 10600 دانشمند اشتباه ‌كنند؟!
    - 2016 آغاز قيامت!
    - گرمايش جهاني ؛ «بن‌لادني» كه جدي‌اش نمي‌گيريم!
    - آنونس خوب فيلم را هم از دست ندهيد : An Inconvenient Truth