“منابع طبیعی، از ثروتهای ملی است که مربوط به ملتها و نسلهای مختلف در طول تاریخ است، بنابراین باید درخصوص حفظ منابع طبیعی و جنگل ها اهتمام جدی تری شود”
            از بیانات رهبر معظم انقلاب در هفته منابع طبیعی در سال 1389

هفته منابع طبیعی در سال 1389، سالی که برخی آنرا سال سیاه منابع طبیعی کشور نام نهادند (خبرنامه شماره 34 انجمن اعضای هیات علمی موسسه تحقیقات جنگلها و مراتع)، هم همانند سالهای دیگر سپری شد. مسئولین محترم کشور در اقداماتی نمادین نهالی را غرس کرده و در مورد منابع طبیعی و محیط زیست سخنانی را به زبان آوردند و بیاناتی را ایراد کردند که نشان از این داشت که حفظ محیط زیست و منابع طبیعی دغدغه همه مسئولین است. جمله مقام معظم رهبری در سرآغاز این نوشتار به خوبی مبین اهتمام ایشان به منابع طبیعی و کافی نبودن اقدامات انجام شده تا کنون در خصوص حفظ این منابع است. بیانات دیگر ایشان که "حفاظت از محیط زیست، جنگل ها و منابع طبیعی و فراهم کردن فضایی سالم و با طراوت برای زندگی از اساسی ترین وظایف است که مسئولان باید آن را در اولویت کاری خود قرار دهند " که در هفته منابع طبیعی بیان گردید، نشان از اهمیت و اولویت موضوع از دیدگاه ایشان دارد.
سایر مسئولین اعم از ریاست محترم جمهور، وزرا ، نمایندگان مجلس شورای اسلامی، شهرداران، استانداران، مدیران کل و ... همه و همه در هفته منابع طبیعی به پاسداشت این هفته و اهمیت محیط زیست می پردازند و هر کدام به شکلی از اهمیت محیط زیست و حفظ منابع طبیعی سخن می گویند.
سوال اینجاست که چرا با این همه دغدغه های مسئولین و با این همه هشدارهای کارشناسان محیط زیست و منابع طبیعی، متاسفانه روند تخریب منابع طبیعی و ناپایداری محیط زیست کماکان در کشور ما فزاینده بوده و سال 1389 از زبان بسیاری از کارشناسان منابع طبیعی و محیط زیست سال سیاه محیط زیست ایران نام گرفت؟ چگونه می توان این دغدغه را بر طرف کرد و آیا این امکان وجود دارد که سال 1390 را سال شکوفایی منابع طبیعی و محیط زیست و سال توقف تخریب منابع طبیعی کشور نام نهاد؟ آیا می توان این روند تخریب را متوقف نمود و سپس در جهت بهبود شرایط موجود اقداماتی را به انجام رساند؟
اگر همانند سالهای گذشته ما کارشناسان به کارهای روزمره خود مشغول باشیم، دولتمردان به بهانه توسعه بر ماشین لجام گسیخته توسعه بتازند و فقط در هفته منابع طبیعی به سخنرانی و تجلیل از منابع طبیعی و محیط زیست بپردازند،  مسئولین با ارائه ایده های غیر کارشناسی به بذل و بخشش زمینهای اطراف شهرها و ویلا سازی در آنها مشغول شوند، مردم از فرط نابسامانی معیشت برای گرم کردن اجاق خاموش خود بر چوب جنگل تکیه زنند و مرتع دار از منابع طبیعی و مراتع بدون توجه به ظرفیت آنها استفاده کند و باغهای درون شهرها (اگر چیزی از آن باقی باشد) در چشم بهم زدنی به برجی مسکونی تبدیل شوند مطمئن باشیم که در هفته منابع طبیعی سال 90 هم باید باز مرثیه خوان این مریض در حال احتزار باشیم.
واکاوی علل تخریب منابع طبیعی و نابسامانی محیط زیست ایران بخصوص در سال 1389 می تواند اولین قدمی باشد که امیدوارم به همت دلسوزان این حوزه در همایشی مبسوط به آن پرداخته شود و اولین گامی باشد در جهت  اجرایی شدن بیانات ایراد شده رهبر معظم انقلاب در هفته منابع طبیعی.


                    احمد رحمانی
                عضو هیات علمی موسسه تحقیقات جنگلها و مراتع کشور