سازمان نظام مهندسي كشاورزي و منابع طبيعي، در حقيقت بزرگترين جامعه‌ي مهندسي در حوزه‌ي كشاورزي، منابع طبيعي و محيط زيست به شمار مي‌آيد كه بايد نقشي انكارناپذير و حذف‌ناشدني در صحنه‌ي علمي، تحقيقاتي و مديريتي حاكم بر سرزمين ايران داشته باشد؛ نقشي كه متأسفانه بايد اعتراف كنيم، هرگز آن گونه كه سزاوار بوده، ملاحظه و درك نشده است.
به نظر مي‌رسد پاره‌اي از آفت‌هاي ديوان‌سالارانه مانند وابستگي بيش از حد اين سازمان به زيرمجموعه‌ي وزارت جهاد كشاورزي، بيش از پيش، هم اين نهاد ارزشمند را از استقلال واقعي دور كرده و هم گرايش اصلي آن را به سوي گرايه‌هاي كشاورزي، آن هم با لحاظ سياست‌هاي دستوري از سوي مقامات رسمي سوق داده است. در صورتي كه اين سازمان بايد به عنوان يك ديده‌بان همه‌سونگر، فرابخشي و مستقل از ظرفيت نقد و تحليل همه جانبه‌ي سياست‌هايي كه به اُفت كارايي سرزمين و افزايش ناپايداري آن منجر مي‌شود، برخوردار باشد و در بزنگاه‌هاي لازم نقش خود را در تدوين قوانين و برنامه‌هاي پنج ساله و حتا انتخاب وزرا و مسئولين سه نهاد مرتبط (در وزارت جهاد كشاورزي، سازمان جنگل‌ها، مراتع و آبخيزداري كشور و سازمان حفاظت محيط زيست) ايفا كند.
چنين است كه در آستانه‌ي انتخابات هيأت مديره‌ي سازمان، اين انجمن حمايت خويش را از هر فرد حقيقي يا حقوقي و يا اعتلافي كه به اين دغدغه‌ها بيشتر توجه كرده، اعلام داشته و اميدواريم آنهايي بتوانند در اين مسئوليت خطير انجام وظيفه كنند كه به منابع طبيعي و محيط‌زيست هم به اندازه‌ي كشاورزي اعتنا و توجه درخور داشته باشند. اميد است كه همه‌ي اعضا با شور و احساس مسئوليت در اين انتخابات مهم شركت كرده و وظيفه‌ي خويش را به نحوي بايسته به انجام رسانند.

انجمن اعضاي هيأت علمي مؤسسه تحقيقات جنگل‌ها و مراتع