نام فارسي: گل گندمي بختياري
نام علمي: Serratula bachtiarica Bioss. & Hausskn
    اين گياه يكي از گونه هاي سرده گل گندمي (Serratula L) بوده و به تيره گل ستارگان (Asteraceae) تعلق دارد؛ 13 گونه گياه علفي چند ساله از اين سرده در ايران يافت مي شود.
مختصري از ويژگي هاي گياه شناسي:
    گياهي چند ساله، بدون کرک، با ساقه ها ي ايستاده به ارتفاع حدود 100 سانتي متر. برگ هاي پاييني مرکب، شانه اي بخش، با محيط مستطيلي، نازک-غشايي و دمبرگ دار؛ برگ هاي بالايي کوچک، خطي-سرنيزه اي و کامل. گريبان تخم مرغي، با چندين رديف برگه ي همپوش. گل به رنگ زرد. ميوه فندقه، به طول 6 ميلي متر و به رنگ زرد کاهي.
زمان گل و ميوه دهي: اواخر بهار و اوايل تابستان.
پراكندگي جغرافيايي در كشور:
    تنها پايه هاي معدودي از اين گونه در تنگه محمود واقع در اردل از استان چهار محال و بختياري مشاهده گرديده است.
فوايد زيست محيطي:
    توليد غذا (انرژي و مواد) با استفاده از آب، مواد معدني و انرژي نوراني خورشيد؛ تلطيف هوا با توليد رطوبت و تبديل دي اكسيد كربن به اكسيژن؛ پالايش هوا با تثبيت گازهاي سمي و ذرات معلق در هوا مانند عوامل بيماريزا، گرد و غبار و غيره؛ حفاظت از خاك در برابر فرسايش آبي و بادي و بالاخره زيبا سازي محيط. وجود پوشش گياهي در هر منطقه سبب تعديل شرايط اقليمي آن منطقه شده و موجب مي شود شرايط زيست براي ساير جانداران مناسب تر گردد.
خواص درماني: مصرف گلها باعث رفع سرفه وسرماخوردگي و بيماري هاي سينه مي گردد.
تركيبات: گلها داراي موسيلاژ هستند.
مصارف تغذيه اي: مورد چراي دام و گياهخواران وحشي قرار مي گيرد.

برای اطلاعات بیشتر در مورد گونه های گیاهی در معرض خطر ایران می توانید به تارنمای آقای مهندس سید رضا صفوی مراجعه فرمایید.