در زیر نامه انجمن خطاب به وزیر جهاد کشاورزی را در همین ارتباط مطالعه فرمایید:


برادر گرامی، جناب آقاي دکتر خليليان
مقام عالی وزارت جهاد کشاورزی
موضوع: ادغام مراکز تحقیقاتی استان ها در سازمان های جهاد کشاورزی

    با سلام و احترام، همان گونه که آگاهند، انجمن اعضای هيأت علمي مؤسسه تحقيقات جنگل ها و مراتع، به عنوان یکی از بزرگترین نهاد علمی در حوزه پژوهشی منابع طبیعی کشور، بیش از یک دهه است که وظیفه دیده بانی از مسایل تحقیقاتی را در حوزه متبوع خویش در اولویت نخست راهبردهای کاری اش قرار داده است.  بر بنیاد همین آموزه، آنچه که اینک سبب انتشار این نوشتار را خطاب به عالی ترین مقام وزارت جهاد کشاورزری فراهم آورده است، احساس نگرانی عمیق از  شنیدن خبرهایی است که نشان از عزمی جدی برای ادغام مراکز تحقيقات کشاورزي و منابع طبيعي استانها در سازمانهاي جهاد کشاورزي است. حضرت عالی که خود از بدنه¬ی تحقيقات منابع طبیعی کشور بوده ايد، بيش از هر کس ديگري اذعان مي فرمایيد که آنچه امروز در دستان شما قرار گرفته، حاصل ساليان متمادي تلاش کارشناسان و پژوهشگرانی است که با تمام توان خود و به صورت شبانه روزي خدمت کرده و اين بنا را بوجود آورده اند. این بخش تحقيقات بوده است که در طول چند دهه¬ی گذشته به یکی از افتخارات بزرگ وزارت متبوع بدل شده و از هزینه کردهای غیر ضرور به شکل معناداری در بخش اجرایی کاسته و خوراک سزاوارانه ای را برای مدرسان حوزه آموزش عالی فراهم کرده است. در حالی که مقام معظم رهبری به درستی در نشست های متعدد با پژوهشگران به نقش تحقیقات در سطوح مختلف کشور برای ارتقای علمی و خود کفایی تاکید داشته و دارند وکارشناسان و مردم انتظار داشتند که بر این اساس در حوزه کشاورزی و منابع طبیعی کشور نیز تحولات مثبت و مفیدی صورت پذیرد متاسفانه گزينه ادغام مراکز تحقیقاتی در سازمان هاي جهاد کشاورزي که شايد بدترين گزینه ای است که برای تحول وضع موجود و کاهش هزینه ها مطرح شده است موجب تعجب گردید. پرسش این است که آيا اگر مراکز تحقيقات در استان ها ارتقاء مرتبه پيدا کرده و به صورت يک اداره کل درمي آمدند تا بتوانند در سطوح مختلف تصميم گيري در استان ها بهتر نقش آفريني کرده و به فرآیند تصمیم سازی مؤثر جهتی درخور و متناسب با موازین حفظ پایداری بومشناختی سرزمین اعطا کنند، حاصل کار مفیدتر و مطلوبتر نمیشد؟ و آیا در آن صورت از بودجه هاي استاني نيز با ساز و کاری سهل تر و سریع تر بهرمند نمی شدند؟ لازم به ذکر است که وضعیت تحقیرکننده کنونی در شرایطی پیش آمده که در پيش نويس طرح ارتقاء بهره وري بخش کشاورزي پيش بيني شده بود که مراکز استانها از هيأت امنای مخصوص خود برخوردار باشند؛ وضعیتی که سبب شده بود این جایگاه مطلوب حتا حیرت برخی ناظران این حوزه را هم برانگیزد. اما امروز شاهد هستيم که اين جايگاه قرار است به سطح يک اداره در درون سازمان جهاد کشاورزي استان تقليل یابد! چرا؟
از سوي ديگر بخش تحقيقات که قرار است سازمان خود را از دست بدهد و مراکز و ایستگاه های استانی آن نيز به سازمانهای جهاد استانها سپرده شوند، با چند مؤسسه مادر چه کاري را  می تواند انجام دهد؟ مگر جز این است که مراکز استانها به عنوان مهمترين پايگاه مؤسسات مادري در ايستگاه های دور و نزديکش به عنوان بازوی کارای پژوهشهای میدانی، تحقيقات را عملي کرده و به تولید اطلاعات می پردازند؟ اگر اين بازو از آنها گرفته شود کار تحقيقات تمام شده نيست؟!
این تصمیم نادرست در اینده سبب خواهد شد که تمام ایستگاه و مراکز تحقیقاتی استانها که در طول سالیان گذشته با خون دل مسئولین و کارشناسان دلسوز تاسیس شده اند با بخشی نگری مسولین استانها تغییر کاربری داده و از دسترس مراکز علمی خارج شوند. همچنین اجرای طرحهای تحقیقاتی تکراری و غیر ضروری در هر استان جای طرحهای اصولی و زیر بنایی را گرفته و بخشی نگری جای گزین تفکر ملی و جامع در تحقیقات کشاورزی ومنابع طبیعی گردد. زیانهایی که از این تصمیم در دراز مدت کشور با ان مواجه خواهد شد برای هر کارشناس دلسوزی در این حوزه آشکار است که ذکر آنها در این مقوله نمیگنجد و انجمن این امادگی را دارد که در این خصوص اطلاعات کافی را در اختیار جنابعالی قرار دهد.
اين انجمن اميدوار است که با مقاومتي که جنابعالي در مقابل اين تصميم خواهيد کرد، برگ زريني را در کارنامه خدمت صادقانه خویش اضافه کنید.

                  با تجدید احترام:
مهدی فرح پور
رییس هیأت مدیره انجمن اعضای هیأت علمی مؤسسه تحقیقات جنگل ها و مراتع